Implanty dentystyczne

To rewolucja czy raczej mit, który jest napędzany oczekiwaniami medycznego cudu?

Przez całą historię ludzkości mogliśmy zaobserwować pewną tendencję i pragnienie naśladowania natury. Była to największa inspiracja do epokowych odkryć i wynalazków. Od zarania dziejów obserwowaliśmy również, wydawałoby się trywialny, ale jednak niezwykle palący problem utraty zębów. Kolejne cywilizacje podejmowały więc próby ich skutecznego zastąpienia. Z pewnością odkrycia mające miejsce na Bliskim Wschodzie, w Ameryce Łacińskiej, Azji czy Europie są dowodem na ogromną determinację ale również kreatywność ludzką w kwestii rozwiązania tych problemów. Początkowo stosowano między innymi kości zwierzęce, słoniowe, perły, ceramikę, a także metale szlachetne. To one zastępowały naturalne zęby po ich wypadnięciu czy wyrwaniu. Co ciekawe w Europie w XVIII w. dopuszczalną metodą była tzw. replantacja, czyli zabieg polegający na wszczepianiu zębów pobieranych za opłatą od innych osób. Na odkrycie stanowiące krok milowy w rozwoju współczesnej implantologii, ludzkość czekała aż do lat 50-tych XX wieku. Do rewolucji nie doprowadziły skomplikowane eksperymenty, ani naukowa dedukcja, lecz całkowity przypadek. Szwedzki ortopeda Branemark podczas badania zjawiska gojenia się kości zaobserwował przez przypadek, że tytanowe części mikroskopu przy długotrwałym kontakcie z żywą tkanką tworzą wyraźny i pełnowartościowy zrost. Zjawisko, które odkrył Branemark zostało nazwane osseointegracją i dało początek rewolucyjnym zmianom.

Współcześnie implanty stomatologiczne są po prostu tytanowymi śrubkami umieszczanymi w kościach szczęki lub żuchwy. Pełnią funkcję kotwicy bądź łącznika między sztucznymi zębami a kostnym podłożem. Fenomen dziedziny nauki zajmującej się wszczepami, polega na tym, że organizm ludzki nie traktuje tytanowego elementu jako ciało obce, a więc nie uruchamia również żadnych reakcji obronnych. Skutkiem tego jest pełne narastanie kości oraz jej połączenie z implantem dentystycznym. Prowadzi to do upowszechnienia się prawdziwej opinii wśród osób, które zdecydowały się na wszczepienie \”sztucznego zęba\”, jakoby stał się on integralną częścią ich uzębienia, a sama obecność tytanu była dla nich w pełni naturalna.

Definicje i ciekawostki

Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami statystycznymi w Europie ok. 45% ludzi, którzy ukończyli 65 rok życia i 5% ludzi znajdujących się w przedziale wiekowym 35-64 cierpi na bezzębie. Osobom w wieku 65 lat i starszym, zachowującym częściowo swoje uzębienie, brakuje średnio ok. 10 zębów na 28!

Korona protetyczna to proteza odtwarzająca pod kątem czynności i wyglądu pojedynczą koronę naturalnego zęba. Osadza się ją na stałe przy wykorzystaniu cementu, na prawidłowo oszlifowanym zębie własnym, główce implantu stomatologicznego lub wkładzie koronowo-korzeniowym. Najbardziej estetyczne korony wykonywane są z ceramiki (porcelany).

Fenomen implantologii polega na tym, że organizm ludzki w żaden sposób nie odnajduje w tytanowym wszczepie cech ciała obcego, a tym samym nie wywołuje żadnej reakcji obronnej.

Most jest protezą odtwarzającą brak zębów i osadzaną na stałe na znajdujących się przy luce oszlifowanych zębach własnych bądź główkach wszczepów (filarach).

Dentystyczny Implant wewnątrzkostny pełni funkcję korzenia zęba i w większości przypadków posiada kształt śruby. Jest wykonany z tytanu medycznego, który jest metalem traktowanym obojętnie przez ludzki organizm. Łączy się trwale z tkanką kostną stając się fundamentem dla zamocowania mostów protetycznych czy koronek.